Zakrzewo jest dziś siedzibą gminy zamieszkiwanej przez około 3,5 tys. ludzi. Jak wiele podobnych miejscowości w regionie ma bogatą historię, ale niestety dość słabo udokumentowaną. Zakrzewo i pobliskie miejscowości bardzo często znajdowały się na pograniczach różnego rodzaju tworów administracyjnych, a ich położenie przy strategicznych szlakach komunikacyjnych sprawiało, że bywały plądrowane i niszczone przez różne wojska.
Zakrzewo nigdy nie rozwinęło się w ważniejszy ośrodek handlowy czy rzemieślniczy, do dziś to raczej spokojna miejscowość przy ruchliwych drogach. W czasie II wojny światowej Zakrzewo znalazło się w granicach III Rzeszy, jego mieszkańcy zostali wysiedleni a w ich miejsce osiedlono tutaj kolonizatorów niemieckich.
Umocnienia Zakrzewa zachowały się słabo, schrony są albo całkowicie odkopane albo zostały zakopane. Podobnie jak w Służewie i Przybranowie, tak i tutaj były one prawdopodobnie ustawione do obrony dookolnej.
Zakrzewskie schrony zaskakują jakością wykonania, widać, że szalunki przygotowywane były z najwyższą starannością, wszelkie krawędzie są proste a płaszczyzny równe. Tutejsze schrony mają też inną spotykaną rzadko cechę – okrągły otwór kominowy.